Autor: Cathy Glass
Tytuł: „Skrzywdzona”
Wydawnictwo: Hachette
Data wydania: 2009
Ilość stron: 340
Ocena: 9/10
Cathy Glass, brytyjska pisarka. Pracuje w opiece społecznej, tworząc rodzinę zastępczą dla dzieci pokrzywdzonych i potrzebujących.
Mała Jodie to pełne agresji, niechciane, brutalnie skrzywdzone dziecko. Jej jedyną szansą jest Cathy Glass – opiekunka społeczna, która odkrywa mroczne tajemnice dziewczynki.
Historia Jodie to obraz głębokich zniszczeń, jakich w psychice dziecka może dokonać przemoc ze strony najbliższych. Pokazuje, jak zło wyrządzone jednemu człowiekowi kładzie się cieniem na innych, bliskich mu osobach. Opowieść burzy nadzieje, że praca ze skrzywdzonym dzieckiem przynosi natychmiastowy efekt – to mozolne dążenie do zbudowania nowej, niekrzywdzącej relacji.
Książka Cathy Glass, brutalnie konfrontująca Czytelnika z ogromem zła tkwiącego w ludziach, ukazuje jednocześnie inną stronę człowieczeństwa: zdolność do głębokiej empatii, poświęcenia i cierpliwości. Prezentuje bezgraniczną miłość do drugiego człowieka.
Fundacja „DZIECI NICZYJE”
Wstrząsające stadium psychiki dziewczynki, która została nieodwracalnie skrzywdzona przez swoich rodziców. Autorka przedstawia ogromny wkład pracy i emocji, które zainwestowała w nadziei, że uda się jej pomóc ośmioletniej Jodie. Jej niemal nadludzkie starania i zaangażowanie zderzają się z niedoskonałym systemem pomocy ofiarom przemocy.
Komitet Ochrony Praw Dziecka
Poruszająca do głębi historia dziecka, która – niestety – wydarzyła się naprawdę!
Jodie to ośmioletnia dziewczynka bardzo pokrzywdzona przez los. Wychowywała się przez wiele lat w patologicznej rodzinie, gdzie wielokrotnie była wykorzystywana seksualnie przez rodziców i ich przyjaciół pedofilów. To przez co przeszła ta mała dziewczynka spowodowało nieodwracalne zmiany w jej zachowaniu i psychice. Jodie jest agresywna i nie zna innych uczuć od nienawiści.
Już od urodzenia była na liście podwyższonego ryzyka przez co powinna być bardziej doglądana przez opiekę społeczną, jednak fakt, iż dziecko było wykorzystywane seksualnie wszystkim umykał. Dziewczynka dopiero z bardzo poważnymi zaburzeniami została zabrana od biologicznych rodziców.
W ciągu czterech miesięcy jakie spędziła u różnych opiekunów nikt nie był w stanie jej pomóc. Jej szóstym opiekunem w tak krótkim czasie była właśnie Cathy. Kobieta godna uznania, która z całą swoją miłością starała się pomóc dziewczynce.
To właśnie dzięki Cathy Jodie otworzyła się i opowiedziała opiekunce o krzywdach jakie zrobił jej „tatuś” i pozostali oprawcy.
Cathy dążyła do tego, by ci ludzie zostali ukarani i dzięki jej staraniom udaje się to osiągnąć. Życie Jodie jednak jest już nieodwracalnie zniszczone. Dziewczynka nie potrafi kochać, jest zamknięta w sobie a jej stan coraz bardziej się pogarsza. Psycholog Jodie zdecydowała o umieszczeniu dziewczynki w Domu Opieki w Wysokich Dębach, gdzie miałaby zacząć intensywną terapię.
Cathy nie jest w stanie zaprzeczyć, że to właśnie jest potrzebne ośmiolatce. Z uczuciem przegranej oddaje Jodie pod opiekę właścicieli Wysokich Dębów.
Książka poruszyła mnie do głębi, cierpienie jakie przeżyła dziewczynka nie powinno przytrafić się nikomu, a ludzie którzy zrobili jej taką krzywdę powinni na zawsze zostać odizolowani od dzieci.
Jodie straciła prawdziwe życie przez własnych rodziców, jak każde dziecko zasługiwała na miłość, a dostała wieczną skazę na psychice, która na każdym kroku się ujawniała.
Ogromny podziw z mojej strony dla autorki książki a jednocześnie opiekunki dziewczynki, która wzorowo spisała się wychowując Jodie, to niestety było za mało patrząc na ogrom krzywd jakie przeżyła.
Książka zawiera 340 stron, każdy rozdział, to chwile z życia małej dziewczynki, każdy wywołuje ogromne emocje i przeżycia.
Okładka idealnie współgra z tytułem książki. Przedstawia dziewczynkę smutną i wystraszoną. Patrząc na samą okładkę można domyślić się, że książka nie jest dla każdego nie każdy jest w stanie ją przeczytać.
Polecam ją jednak wszystkim wytrwałym czytelnikom, którzy chcą z bliska przyjrzeć się jak wygląda świat dzieci pokrzywdzonych i ich rodziców.
Cieszę się, że książka trafiła w moje ręce.
Lubię twórczość tej autorki. Pisze takie mocne, życiowe historie.
OdpowiedzUsuńHistorie, które opisuje Cathy Glass, są przerażające... Z racji swojego kierunku studiów jestem przygotowana na różnorodne trudne sytuacje, jakie dzieją się w rodzinach, ale i tak niektóre sprawiają, że jestem zaszokowana, a w oczach pojawiają się łzy...
OdpowiedzUsuńDużo ostatnio recenzji książek tej autorki ;) myślę, że jeśli trafią w moje ręce, to chętnie je przeczytam.
OdpowiedzUsuńOj niestety nie moje klimaty :)
OdpowiedzUsuńSłyszałam o tej książce. Z chęcią bym przeczytała, ale pewnie nie znajde :<
OdpowiedzUsuńRecenzowałam tę książkę kilka lat temu i wciąż nie mogę o niej zapomnieć. Prawdziwa i bolesna historia, aż ciężko uwierzyć, jak się traktuje niektóre dzieci. Wczoraj przyszła do mnie inna książka tej autorki, ale dorwała ją moja mama i muszę czekać na swoją kolej. ;)
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam prawie wszystkie książki Cathy Glass i uważam, że są fantastycznie napisane, szkoda tyle, że historia nie jest fikcją tylko pisanym przez życie dramatem tylu dzieci :(
OdpowiedzUsuńWłaśnie dzisiaj skończyłam czytać. Niesamowicie smutna historia. Najgorsze jest to , że to dziecko nie było w stanie się bronić.
OdpowiedzUsuń