Melissa de la Cruz - "Błękitnokrwiści"

Tytuł: Błękitnokrwiści

Autorka: Melissa de la Cruz

Seria: Błękitnokrwiści

Tom: 1/7

Wydawnictwo: Jaguar

Wydano: 10 marca 2010

Liczba stron: 350

Moja ocena: 5/10

Schuyler Van Alen sądziła, że jest zwykłą nastolatką. Jednakże jak to w paranormalnych romansach bywa, pewnego dnia, świat niczego nieświadomej Sky zmienia się o 180 stopni. Ona sama się o to nie prosiła. Mimo, że zazwyczaj stroniła od towarzystwa innych osób, a wśród dziewcząt z elitarnej, prywatnej szkoły wyglądała jak brzydkie kaczątko, to właśnie ona robi krok w stronę nowego życia. W piętnaste urodziny, dziewczyna zauważa, że dziwne błękitne żyły na jej przedramionach nabrzmiały, a ona sama zaczyna czuć nieludzki głód, którego nie jest w stanie w żaden sposób ujarzmić. Zwykłe jedzenie zdaje się nie być odpowiednim posiłkiem dla osoby takiej jak ona. Dziewczyna w coś się zmienia, pytanie tylko w co? Jakby tego było mało, ginie jedna z uczennic Duchesne, a najprzystojniejszy chłopak w szkole nagle zaczyna zwracać na nią uwagę. Co kryje się za serią nienaturalnych zdarzeń i zachowań innych? I co wspólnego mają z tym wszystkim rodziny, których przodkowie przybyli na amerykańską ziemię wraz z pierwszymi osadnikami na statku Mayflower?

"Błękitnokrwistych" czytałam dawno temu, prawdopodobnie zaraz po premierze. Co wiemy o autorce serii? Melissa jest dziennikarką i to niestety czuć czytając jej twory. Bardzo skrótowo wprowadza nas w swój świat. Zdania nie są rozbudowane, nieraz trudno wywnioskować co się w ogóle dzieje w powieści. Tekst przypomina raczej kiepski reportaż o modzie. Jakby tego było mało, pisarka zawzięła się, by przedstawić Błękitnokrwistych z różnych punktów widzenia, przez co nie dość, że nie ma z góry określonego narratora, to jest ich wręcz za dużo, przez co nieraz można stracić cierpliwość. Przez większą część książki, czytelnik próbuje zorientować się co jest grane, w czym Melissa i jej bohaterowie nie pomagają, a gdy w końcu nawiązuje się jakaś intryga, jest opisana w sposób niezwykle powierzchowny. Książkę czyta się więc naprawdę ciężko, a dodatkowo irytujący jest fakt, że opisując wygląd jakiejś postaci, autorka wzbogaca go bardzo szczegółowym przedstawieniem marek ubrań. Po pewnym czasie zaczęłam omijać te fragmenty, bo nazwy marek zaczęły mi się zlewać w jedno. Rozumiem, że Melissa próbowała przekazać widzowi, iż jej bohaterowie są niezwykle bogaci, jednakże mnie osobiście ten szczegół naprawdę denerwował. Styl autorki nie zachwyca, i mimo, że książkę czyta się w miarę szybko, to nie jest to tak przyjemne jak być powinno.

Co się zaś tyczy bohaterów to tutaj również muszę wyrazić swoją frustrację. Szczególnie w pierwszej części serii, widoczna jest jednowymiarowość postaci. Autorka nie bawi się w ceregiele tylko jawnie dzieli bohaterów na tych dobrych i złych. W kolejnych częściach ta granica zaczyna się zacierać, jednak wiadomą rzeczą jest, że jeśli pierwszy tom nie przykuwa uwagi, to raczej nie sięga po kolejne. Główna bohaterka - Sky jest ciekawą istotą, szczerze powiedziawszy przypadła mi do gustu, choć żałuję, że została tak nieumiejętnie przedstawiona. Jest raczej cichą osóbką, która zamiast korzystać z wszelkich zalet bogactwa i podkreślania swojej urody, woli spędzać czas z dwoma najlepszymi kumplami: Dylanem i Olivierem. Zarówno jeden jak i drugi mają wielki wkład w akcję książki, więc są oni zawsze blisko przyjaciółki. Do grona pierwszoplanowych bohaterów możemy zaliczyć także piękną i - a jakże - wredną królową szkoły - Mimi Force, jej przystojnego brata Jacka, a także towarzyszkę - Bliss. Wszyscy mają kluczową rolę w fabule. Niestety książka jest przewidywalna, dlatego od początku może być wiadome, że Jack zakocha się ze wzajemnością w głównej bohaterce, Mimi nie będzie tym faktem ucieszona - lekko mówiąc, a Bliss? Bliss pójdzie w odstawkę, a przynajmniej na jakiś czas. Ciekawym szczegółem tego wszystkiego może być połączenie dwóch ras paranormalnych - aniołów i wampirów ze sobą. Ten element wydawał mi się szczególnie ciekawy, zwłaszcza że w kolejnych częściach dojdą do tego wszystkiego jeszcze wilkołaki oraz... sam Lucyfer - zło wcielone.

Co mnie skłoniło, by dać tak wysoką ocenę powieści? Z pewnością okładka, która mnie osobiście zachwyciła odkąd tylko zobaczyłam ją na półce w bibliotece. Kolejnym czynnikiem są bohaterowie, z których zdecydowana większość może się klasyfikować do grupy ulubieńców. Moją sympatię zdobyli na pewno: Jack, Sky, Olivier, Dylan i Bliss. Ich przygody bardzo mnie zaciekawiły, a wątek romantyczny został ciekawie przedstawiony i ujęty. Także więź bliźniaków Force była dla mnie niespodzianką i choć umiejętności pisarskie Melissy nie prosiły się o oklaski, to przyznam, że pomysły miała ciekawe. Zakończenie "Błękitnokrwistych" z pewnością najbardziej mnie ucieszyło, bo wreszcie miałam dowód na to, że jednak autorka coś postanowiła poruszyć w fabule. Zabierając się za część drugą miałam nadzieję, że pisarka lepiej stworzy obraz świata wampirów i na szczęście tak się też stało. To kolejny czynnik, który motywował mnie do dania tak wysokiej oceny. Następne części serii pani de la Cruz są o niebo lepsze od pierwszej! Od tomu czwartego zaczęłam nawet cieszyć się, że coś takiego wpadło mi w ręce. Przede mną jeszcze ostatnia część, na której mam nadzieję - się nie zawiodę.

Czy mogę polecić tę powieść, a jak tak to komu? Książka ma mnóstwo antyfanów, ale równie dużo fanów, dlatego myślę, że pewnym ludziom może się ta powieść bardzo spodobać. Z pewnością ja również zaczęłam lubić świat Błękitnokrwistych dzięki późniejszym tomom, aczkolwiek wiem, że niektórym czytelnikom taki szczegół niewiele pomoże. Wampiry w tej opowiastce nie mają większego znaczenia, gdyż wszystko kręci się wokół aniołów, dlatego też ludzie nienawidzący "Zmierzchu" nie muszą się obawiać powtórki z rozrywki. Mogę podsumować recenzję jednym zdaniem: są lepsze książki niż "Błękitnokrwiści" i na waszym miejscu skupiłabym się właśnie na nich.

Pozdrawiam,
Sherry

5/10