Szukaj na tym blogu

02 lipca 2012

Maggie Stiefvater - "Drżenie"


Tytuł: Drżenie
Autorstwa: Maggie Stiefvater
Seria: Drżenie
Tom: 1
Liczba stron: 456
Wydawnictwo: Wilga
Moja ocena: 8/10

„Drżenie” to pierwsza część trylogii Maggie Stiefvater, która ukazała się już w 34. krajach! Sprzedano również prawa do filmu. Przez ponad 40 tygodni książka utrzymywała się na liście bestsellerów New York Timesa.

Opowieść o wilkołakach z Mercy Falls zaczyna się w momencie, gdy jeden ze szkolnych kolegów Grace zostaje zagryziony przez wilki. Jego ciało w tajemniczych okolicznościach znika z kostnicy. Tymczasem Grace, sama jako dziecko zaatakowana przez sforę i cudem uratowana, od lat widuje pod domem wilka o złotych oczach. Mieszkańcy miasteczka wyruszają na polowanie, a Grace odkrywa, że jej wilk to tak naprawdę wrażliwy chłopak Sam, który wkrótce staje się jej bliższy niż rodzice i przyjaciółki, i o którego życie, a nawet zwykłą ludzką postać musi walczyć.

Każdy rozdział zaczyna się podaniem temperatury otoczenia. Gdy zapada zmierzch i robi się coraz zimniej, ludzie stają się wilkami. Zły człowiek pozostaje zły w wilczej skórze, a romantyk – może być wilkiem romantykiem. Jaką osobą okaże się Sam i czy uda się mu zachować ludzką postać…?

„Drżenie” to opowieść o wielkiej miłości, ale także o wielkiej samotności. O tym, jak ważna jest przyjaźń. O potrzebie akceptacji i autorytetów. O współczesnych nastolatkach.


Tę książkę kupiłam właściwie przypadkowo. Gdybym przypadkiem nie przechodziła wtedy księgarnią to pewnie bym w ogóle jej nie kupiła. Okładka książki mnie nie zachęciła bo chociaż niektórzy twierdzą, że jest piękna to akurat w moje gusta nie trafiła. Mimo wszystko książkę mam i czy jestem zadowolona z zakupu? Tak - nawet bardzo.

Z autorką tej książki i całego cyklu Drżenie miałam styczność po raz pierwszy chociaż pani  Stiefvater wcześniej pisała już książki jak choćby : ''Ballada. Taniec mrocznych elfów'' czy ''Lament. Intryga królowej elfów''. Natomiast już wkrótce ma się pojawić jej nowa książka pt. ''Wyścig skorpionów''.

''Drżenie'' jest pierwszą częścią trylogii o wilkołakach. Drugą - ''Niepokój'' dorwałam w swoje ręce w dniu premiery, a trzecia, a jednocześnie ostatnia: ''Ukojenie'' wyszła stosunkowo niedawno. Cały cykl jest niezwykły. Czytając kolejne rozdziały stajemy się coraz bardziej zahipnotyzowani książką.

Pierwsze rozdziały tej powieści czytałam z wielkim dystansem do całości. Nie byłam do tego wszystkiego przekonana. Myślałam , że to będzie kolejna banalna powieść, w której wszystko skończy się happy endem oczywiście na czele z miłością, a przez wszystkie rozdziały czytać będziemy o tym jak dwójka nastolatków marzy o sobie nawzajem. Na szczęście tu tego nie spotkałam. Chociaż pierwsze rozdziały nie zachwycają... ja np. nie wiedziałam o co chodzi kiedy je czytałam, to przy kolejnych można już się wczuć w sytuację bohaterów.

Grace jest naprawdę świetnie wykreowaną postacią. Ma trudne życie. W dzieciństwie została pogryziona przez wilki, w tym uratowana przez jednego, później została zamknięta w aucie w którym prawie umarła z przegrzania. Jednak jako nastolatka tez nie miała lekko. Rodzice nie poświęcali jej za dużo czasu i nie interesowali się nią, chociaż się starali. Grace wyrosła na naprawdę rozsądną dziewczynę, może nawet rozsądniejszą niż jej szalona matka i nauczyła się o siebie dbać. Przede wszystkim jednak musiała się przyzwyczaić do samotności bo chociaż miała dwie najlepsze przyjaciółki to w domu praktycznie przesiadywała całe dnie sama.

Sam natomiast był niepokojącą postacią od samego początku. Gdy czytałam pierwszy rozdział z jego perspektywy miałam wrażenie, że ten chłopak ma lekką obsesję na punkcie Grace i ciągłym obserwowaniu jej. Można by się zastanawiać kim w ogóle ten chłopak był. Przystojnym romantykiem czy gościem z trudną przeszłością? To i to.

Do ich poznania dochodzi w dość nieprzyjemnej sytuacji. Sam pod postacią wilka zostaje postrzelony na polowaniu, które zostało zorganizowane specjalnie do wybicia wszystkich dzikich zwierząt. Grace odnajduje go pod swoim domem i od razu wie, że to on uratował ją w dzieciństwie, że to on obserwował ją pod swą zwierzęcą postacią.

Ich miłość rozwija się z biegiem rozdziałów, ale to trudne do określenia uczucie. Piękne... niebanalne. Ukłon w stronę pan Stiefvater za to iż potrafiła to wszystko tak rozegrać. Zauroczenie sobą nastolatków to jedna z cudowniejszych więzi o jakich czytałam. Jednak w tej książce nie wszystko jest takie kolorowe i szczęśliwe jak mogłoby się wydawać.

Zakochani walczą z innymi wilkami jak np. biała wilczyca czy też chłopakiem, który niedawno został pogryziony przez wilki. Nie można dopuścić by zrobił krzywdę komuś innemu. Ale to nie główny kłopot Grace i Sama w tym cyklu. Najważniejszym i najtrudniejszym do pokonania jest... zimno... które może sprawić iż Sam na zawsze zostanie uwięziony pod postacią wilka.

W trylogii Drżenia pojawiają się też inni bohaterowie, którzy naprawdę udoskonalają jeszcze bardziej powieści.Wredna, a zarazem urocza Isabell czy choćby niegrzeczny Cole, który zostaje wprowadzony przez autorkę w ''Niepokoju''.

Koniec pierwszego tomu jest... przerażający. Zresztą jak wszystkich trzech części. Niesamowite jak autorka mogła to wszystko tak wymyślić, aby po każdej części chciało się czytać kolejne. Szczególnie dotkliwy jest to problem po przeczytaniu ''Ukojenia''. Ja np. wychodziłam ze skóry że wszystko skończyło się tak... a nie inaczej.

Seria jest naprawę warta polecenia. Moja ocena spada przy tych niewielu rozdziałach, w które wkradła się monotonia jednakże te książki są naprawdę wybitnym dziełem.

Bardzo się cieszę, że przeczytałam tę trylogię i myślę, że nawet ktoś nie lubiący wilkołaków czy paranormali znajdzie tu coś dla siebie, ponieważ likantropia to tylko dodatek to tego wszystkiego. Tak naprawdę najistotniejszą rzeczą w tej serii jest uczucie...pogłębiające się z każdą kartką...

Z całego serca polecam...

8/10

20 komentarzy:

  1. Chętnie przeczytam;)
    Wydaje się ciekawa.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Choć Zmierzchu czytałam wszystkie części to jakoś do innych książek o wilkołakach mnie nie ciągnie..

    OdpowiedzUsuń
  3. Doprawdy zazdroszczę! Sama poluję na całą serię, może w końcu uda mi się dorwać książki :)
    Póki co muszę się zadowalać recenzjami ;]

    OdpowiedzUsuń
  4. Muszę koniecznie zacząć tę trylogię :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Czytałam i bardzo mi się podobała :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Czytałam i bardzo, ale to bardzo mi się podobała :) Niesamowicie ciekawa :D Wciągnęła mnie i nie mogłam się od niej oderwać. Ja już zakończyłam czytanie całej trylogii :D

    OdpowiedzUsuń
  7. Ta powieść czeka właśnie u mnie na półce na swoją kolej. Już nie mogę się doczekać ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  8. bardzo bardzo chcę przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Mam wielką ochotę na całą serię!

    OdpowiedzUsuń
  10. Bez wątpienia muszę przeczytać tę książkę. Już od dłuższego czasu jest w moich czytelniczych planach :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Czytałam o tej książce, może sięgnę po nią ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Książkę planuję przeczytać już od dawna! :) Ta recenzja jeszcze bardziej mnie zachęciła.

    OdpowiedzUsuń
  13. nie czytałam, ale od dawna mam w planach :) seria zbiera praktycznie same pozytywne recenzje :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Hmm, jak dotąd nie byłam szczególnie zainteresowana tą książką, nie uważam się za fankę wilkołaków i "paranormali", ale... właściwie, brzmi zachęcająco. :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Nabyłam już jakiś czas temu tę książkę, ale jeszcze nie miałam okazji jej czytać. Może teraz w okresie wakacyjnym znajdę na nią dłuższą chwilę.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  16. Tytuł ani nazwisko autorki nie jest mi obcy, ale książki nie miałam okazji przeczytać. Czytałam wiele pozytywnych opinii, Twoja rónież jest zachęcająca, to może powieść za jakiś czas pojawi się u mnie na półce :) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  17. Niby tyle pozytywów o niej krąży, ale mnie jakoś nie wciągnęła. Przebrnęłam przez nią, ale nie byłam z niej zadowolona...

    OdpowiedzUsuń
  18. Przeczytalam :)
    Bardzo fajna :)

    OdpowiedzUsuń

Cześć!
Bardzo się cieszę, że tutaj jesteś. Chciałabym, abyś podzielił(a) się swoim zdaniem na temat przeczytanego postu. Będzie mi bardzo miło.

OBSERWUJĄCY